Przyjęło się kilka standardowych rozmiarów picon do różnych zastosowań: 400×170, 330×198, 220×132, 220×94, 100×60, 70×53, 50×30, 40×30 i 40×24.

Takie można najczęściej spotkać w gotowych paczkach oraz jeśli chcemy sobie wykonać grafiki samodzielnie, to takich rozmiarów należy się trzymać. Oczywiście do odbiornika nie trzeba wgrywać wszystkich, zresztą nawet nie byłoby to możliwe, bo nazwy plików pokrywają się i wzajemnie by się wykluczały – wybieramy najbardziej odpowiadający nam rozmiar, zarazem poprawnie wyświetlający się w wybranej skórce. Najlepiej dojść do tego metodą prób i błędów lub spróbować poszukać informacji w sieci, czy do danej skórki nie ma konkretnych zaleceń w tej kwestii. Posiadacze odbiorników z większymi kolorowymi wyświetlaczami TFT/LCD mogą musieć dobrać rozmiar także zgodnie z tym, jak picona będzie się na koniec prezentować na wyświetlaczu i także może to zależeć od skórki. Aby nie komplikować opisu – nie będziemy zajmować się dopasowywaniem picon do wyświetlacza.

Pliki należy zapisywać w plikach PNG. Obsługiwane są 32-bitowe oraz 8-bitowe grafiki, przy czym w drugim przypadku rozmiar pliku będzie mniejszy kosztem jakości (256 kolorów).

TAJEMNICZE NAZWY PLIKÓW

Z początku przerażać mogą dziwne nazwy plików picon. Chodzi tu o to, że odbiornik musi umieć powiązać piconę z konkretnym kanałem, najlepiej jednoznacznie. W tym celu nazwa pliku opiera się na tzw. referencji nadawcy – jest to ciąg wartości, z początku niezrozumiały, ale w gruncie rzeczy bardzo prosty, przykładowo:

1_0_1_3D5A_2C88_13E_820000_0_0_0.png

1 – typ referencji, stała wartość
0 – flagi, stała wartość
1 – typ serwisu, 1 to kanał TV, 2 to stacja radiowa
3D5A – wartość szesnastkowa odpowiadająca za Service ID kanału na transponderze (SID)
2C88 – wartość szesnastkowa odpowiadająca za identyfikator transpondera (TID)
13E – wartość szesnastkowa odpowiadająca za identyfikator sieci (NID)
820000 – wartość szesnastkowa odpowiadająca za pozycję satelitarną (82 = 130, C0 = 192, itp.)
0 – nadrzędny SID (zwykle nieużywane, 0)
0 – nadrzędny TID (zwykle nieużywane, 0)
0 – nieużywane (zawsze 0)

Jaki kanał kryje się pod tą nazwą? Jest to Telewizja WP (w systemie dziesiętnym SID 15706, TID 11400, NID 318).
No i teraz oczywiście gdybyśmy chcieli ręcznie nadawać te nazwy jedna po drugiej, przeliczając SID, itp., to wielokrotnie byśmy się pomylili. Na szczęście są sposoby na ułatwienie sobie życia.

Jeśli chcemy samodzielnie nazywać picony i samemu wgrywać je do odbiornika poprzez FTP, to najprościej jest skorzystać z bezpłatnego programu dreamboxEDIT, o którym wspominaliśmy w magazynie SAT Kurier już nie raz. Służy on do zarządzania listą kanałów na komputerach PC.

Aby w prosty sposób uzyskać ciąg odpowiadający za referencję nadawcy, należy pobrać listę z odbiornika (musi być podłączony do lokalnej sieci, w dreamboxEDIT podajemy jego IP w konfiguracji i w oknie transferu wybieramy „Pobierz pliki z Dreamboxa”), a następnie – mając podgląd na nią w oknie – klikamy prawym przyciskiem myszy na kanał, dla którego piconę tworzymy i z menu kontekstowego wybieramy „Kopiuj referencje nadawcy do schowka”. I gotowe – wystarcza, że ten ciąg wkleimy przy zapisie naszej picony i po wgraniu do odbiornika przez FTP automatycznie będzie ona przypisana do kanału.

Gdy popatrzymy w to samo menu kontekstowe, to zauważymy także, że i tam są opcje dotyczące picon – „Przypisywanie Pikon do nadawcy” oraz „Usuwanie Pikon od nadawcy”. DreamboxEDIT także obsługuje przesyłanie picon, ale trzeba przeprowadzić pewną dodatkową konfigurację w tym celu.

Jeśli chcielibyśmy skorzystać ze wsparcia picon w dreamboxEDIT, to należy przejść do konfiguracji, tam na zakładce Profil sprawdzić ustawienie „Ścieżka do Pikonów w dreambox” (domyślnie jest ustawiona na zewnętrzną pamięć USB, jeśli chcemy zapisywać picony w pamięci flash odbiornika trzeba, to zmienić na /usr/share/enigma2/picon) oraz należy zajrzeć na zakładkę Kolor i tam zaznaczyć opcję „Pobierz i pokaż pikony dla nadawców w liście Zbiorów”, wybrać rozmiar, jaki będzie używany do wyświetlania w oknie głównym programu (bez związku z faktycznym rozmiarem picon wysyłanych do odbiornika, kwestia czysto wizualna, picony w oknie głównym pojawią się po restarcie programu) i zalecamy też zmienić Lokalny katalog Pikon na ścieżkę inną niż katalog Program Files z uwagi na potencjalne problemy mogące wynikać z ograniczeń kont użytkowników w systemach Windows od Vista wzwyż (tzw. UAC).

Poza plikami z „dziwnymi” nazwami pochodzącymi od referencji nadawców, jeden plik się wyróżnia, mając nazwę picon_default.png. To specjalna grafika, którą odbiornik użyje, jeśli nie będzie miał picony dla konkretnego kanału.

Można sobie przygotować uniwersalną grafikę, która pojawi się np. dla nowych kanałów. Rozmiary oraz jakość powinny być takie, jak dla pozostałych plików graficznych picon.

JAK WGRYWAĆ PICONY?

Wiemy już, że picony to pliki graficzne – pojawia się pytanie: w jaki sposób wgrać je do odbiornika? Rozważymy dwa scenariusze – że skorzystaliśmy z przypisywania w ramach dreamboxEDIT lub że nadawaliśmy plikom poprawne nazwy oparte o referencje nadawcy i chcemy je przesłać samemu.

Pierwsza ważna informacja jest taka, iż przez lata udało się ustalić pewien standard jeśli chodzi o lokalizacje zapisu picon i wygląda to podobnie w różnych oprogramowaniach (tzw. image). Co więcej, nie trzeba specjalnie wskazywać, gdzie picony są – software jest tak przygotowane, że skanuje kilka lokalizacji.

Jeśli mamy pojemną pamięć flash odbiornika i nie chcemy podłączać dysku lub pamięci USB, to picony należy umieścić w katalogu /usr/share/enigma2/picon

Jeśli wolimy skorzystać z pamięci USB – przy założeniu, że zostanie zamontowana jako /media/usb – picony mają trafić pod ścieżkę /media/usb/picon

Jeśli natomiast mamy podłączony dysk twardy do nagrań (punkt montowania /media/hdd), to picony powinny się znaleźć pod ścieżką /media/hdd/picon

Każde z rozwiązań ma swoje zalety i wady. Niewątpliwie trzymając picony w pamięci flash odbiornika – dostęp do nich jest najszybszy, ale zajmują one pamięć, więc nie jest to zalecane dla tunerów z małą ilością flash. Druga wada takiego rozwiązania – picony zostaną usunięte, jeśli zdecydujemy się przeładować oprogramowanie na czysto (pełny flash).

Trzymając picony na USB lub HDD – stracimy na szybkości dostępu, ale za to picony zostaną tak długo, póki sami ich nie skasujemy lub nie sformatujemy nośnika.